Een dag in het leven van een Marshal

Ben jij benieuwd hoe een Marshaldienst verloopt, lees dan wat Reinier heeft beleeft:

Rond half negen rijd ik naar onze golfclub Amelisweerd en op de radio speelt het heerlijke nummer van Michael Bublé: It’s A Beautiful Day. Een mooie start voor mijn Marshaldienst.
Aangekomen op de club ga ik naar de receptie de spullen halen zoals een rugzak, AED en tablet (met de starttijden) en dan word ik vrolijk begroet door Sandra en collega’s achter de balie!
“Goede morgen , jij bent Marshall vandaag? ”Veel succes en plezier. En hier je marshal voucher voor het restaurant.”
Vervolgens haal ik de buggy en loop het restaurant binnen om van een cappuccino te genieten. Ook hier stralende gezichten, die mij een fijne dag op de baan wensen!

In je buggy bekijk ik de baanplanning met starttijden, via de uitdraai en op de tablet. En inderdaad zijn er al spelers aan het “warmdraaien” met allerlei rek-en strekoefeningen of aan het putten. En de  “ vroege vogels” lopen al door de baan. Alles loopt tot nu toe keurig op schema. Een ieder heeft er zin in en ik word vriendelijk begroet “goede morgen Marshal!” Tijdens mijn eerste rondje, welke iedere nieuwe marshal uitgelegd krijg door Jaap, zie ik bij de eerste bocht onze schapen grazen en ze kijken je wat “verstoord “ aan, maar komen zelfs even dichterbij.

Ik hou de baanplanning goed in de gaten en zwaai vrolijk naar de spelers of neem even de tijd om met ze te kletsen en vol spanning mee te kijken naar hun afslag. Soms belandt de eerste bal in de bosjes of tussen de bomen, maar er wordt niet gemopperd en wordt door de flight gezocht naar de afgezwaaide bal. Zo nu en dan help ik ook mee zoeken en wenst ze verder veel plezier.

Helaas zijn er ook wel eens mensen, die zich niet aangemeld hebben of zomaar op de baan verschijnen. Dit is belangrijk dat ik daar meteen op af ga en vraag vriendelijk naar hun “ zogenaamde tijd” en hun naam. Ik zie al aan de “rode boei” dat hier iets niet klopt. Ik kan dit natuurlijk meteen ook checken met de tablet of een telefoontje naar de receptie. Dit wordt dan direct met elkaar opgelost en hopelijk begrijpen ze dat je dit niet kunnen maken op onze golfclub.

Zie ik dat het ergens op de baan “vastloopt”, dan ga ik daar op af en houdt in de gaten waarom dit gebeurt. Ik geef advies over de te gebruiken tee, bv niet van geel af slaan als ik zie dat dit het probleem geeft of dat ze met 1 bal beter verder kunnen spelen om de boel niet op te houden. Blijven de spelers te lang zoeken, meld ik vriendelijk dat er niet langer dan 3 minuten gezocht moet worden en ze gewoon verder kunnen spelen met een nieuwe bal.

Het kan voorkomen dat de ergernis toch groot is bij de flight achter de wat “ trage” spelers, vraag dan of de flight achter hen ze even mag “passeren”.

Ikzelf word helemaal vrolijk van het vriendelijk gezwaai naar je als je ze voorbij rijdt of dat ze hun duim omhoog steken ten teken dat het lekker gaat en dat ze genieten.

Vanochtend had een speler zijn club op een andere hole laten liggen en dan vragen ze mij deze even wil op te halen. Ook was er een gastspeler dusdanig moe dat hij mij vroeg of ik hem naar het clubhuis kon brengen.  Allemaal taken, die ik met liefde doe als Marshal.

Natuurlijk lopen er soms wat “ mopperaars” over de baan , maar met een positief woordje doorbreek ik hun negatieve stemming en wijs ze op de prachtige baan en mooie natuur van onze golfclub.

Gebeurt er iets medisch vervelend dan heb ik de EHBO en AED tas achter op de kar en kan ik altijd direct naar de receptie bellen. Andersom gebeurt dit ook wel eens dat de receptie mij nodig heeft voor een probleem op de baan. Ik ervaar het als een prima samenwerking tussen de receptie en de Marshal.

Als het echt niet druk is, ga ik langs de greenkeepers en hoor van hen waar ik “verloren ballen” kan opduiken. Soms zelfs sla ik een balletje met de stokken die ik bij me heb, maar dan moet er echt niemand in de baan zijn.

Bij gasten ben ik duidelijk de gastheer , legt de regels uit van onze baan, vertelt hoe de baan er uit ziet en houdt ze een beetje “in de gaten” voor advies! Het is dan ook super om van ze te horen wat een mooie baan we hebben. Tussen het rijden, praten, adviseren en meegenieten door, haal ik nog even een flesje cola bij de bar om met mijn boterham al rijdend verder met mijn taak te gaan.

Zo vliegt mijn ochtend voorbij, heb genoten van het “buiten zijn” en van de positieve sfeer bij op en rondom de baan!

Aan het einde van mijn ronde, vul ik het Marshalboekje in met eventuele gebeurtenissen en anekdotes en ga zelf een balletje slaan.

Lijkt het jou leuk om ook Marshall te worden, vraag dan aan Jaap de Jongh om een keer mee te mogen draaien!

Marshallgroet, Reinier