Podiceps op Amelisweerd

Podiceps zijn vogels uit het geslacht van futen. De naam is afgeleid van het feit dat deze vogels hun poten helemaal achteraan aan hun lijf hebben. In het Nederlands heten ze ‘aarsvoetigen’, een even duidelijke als onprettige naam. We kennen ze dan ook liever als futen. Op de kant van de grote vijver zie je wel meerkoeten, waterhoentjes (dit jaar een kleine explosie van deze soort), en wilde eenden, die onhandig maar snel waggelend zich voortbewegen, maar nooit een fuut, terwijl die toch al jaren trouw elk jaar een nestje heeft. De futen familie heet de Podicipediformes. En lopen lukt niet met die poten achterop.

De jonge futen zijn er met zijn drieën, en zijn inmiddels het stadium voorbij dat ze op de rug van de ouders meevaren. Je hoort ze vaak piepen in de rietkant h18. Ze zwemmen al zelf, ook ver van de ouders af, totdat er een visje aangeboden wordt. Dan sprinten ze met een ware boeggolf richting de ouder, en laten zich het visje smaken. Visjes tot 12 cm zijn hun dagelijkse maal.

Je kunt in die sprint mooi hun ‘aarsvoeten’ zien, die in hun gretigheid als peddels boven water uitsteken bij het zwemmen.

Ook op het vaste land laten jongen zich zien. De vosjes zijn al zelfstandig, niet meer samen, en niet meer met de ouders te zien, en vangen inmiddels hun eigen duiven en ander voedsel. Het vrouwtje, dat verdronken is, heeft nog een broertje (?) rondlopen dat zich ontpopt heeft tot een goede jager.

Fraai en frêle om te zien zijn de reekalveren, waarvan eentje zich geheel onbespied waande en in de boskant rustig stond te grazen.

Maar altijd op hun hoede.

Vlak naast de green van hole 6 was er ook veel kleur, maar niet wat je graag wilt zien. Een flight van 4 die hun Ola ijsjes hier van de verpakking ontdaan hebben.

Dan zie ik liever een van de vele jonge waterhoentjes, foeragerend op hole 18. Als gezegd, ik kende maar 2 waterhoen groepen, een familie achter de afslag h12, en in een stukje water bezijden h8. Altijd bescheiden, en veel minder talrijk dan de meerkoeten. Maar nu zijn er duidelijk meer, nog altijd bescheiden, en duidelijk geen familie van de futen, gezien hun midden-geplaatste poten.

Diverse golfers attendeerden me op ringslangen, vaak gezien, en hopelijk zijn er daarbij vrouwtjes die hun eieren in juni-juli gelegd in de broeihoop naast afslag h2. Pas in maart volgend jaar zullen we weten of dat succesvol is geweest. Het zou een mooie aansluiting zijn bij groepen die ten oosten en ten noordwesten van ons al bekend zijn. De golfbaan als onderdeel van een biologische keten.

Dop Bär