Slaap lekker in je duikboot!

Na mijn 39 Stablefordjes op de damesvrijdagmiddag wedstrijd van 19 juli jl. kreeg ik de opmerking ‘slaap lekker in je duikboot’ vanaf het terras toegeroepen. Het antwoord dat ik nu zou geven, met dank aan Marianne Zweers, is: ‘Ja dank, het is een gele’. De informele cynische codes vanuit het golf begin ik langzaamaan te decoderen. Een goedbedoelde roep vanuit het veld van een flightgenoot: ‘Els, ken je regels van het ontwijken van een vast object NIET?’

‘Nee, vertel het me maar’, was mijn antwoord. Ik word opgevoed in en buiten de baan. Vele eerste ervaringen resten mij nog, ook na drie jaar en drie maanden golfen.

Een paar heb ik er onlangs achter de rug. Dan slaat iemand in de competitie, spelend op een hele andere hole, mijn bal weg. Ik zoeken, zij ontdekt het. ‘Ga maar halen die bal’, zeg ik. Uiteindelijk bleek dat ik mijn verlies moest nemen, nadat zij een ‘ongeveer-plek’ uit haar losse pols had aangewezen voor mij om te droppen.

De eerste ervaring met de maandbeker op zondag was 30 juni. Na 4 holes was ik 4 ballen kwijt en 1 Stableford rijker. Een week later de eerste keer Strokeplaykampioenschappen senioren. Met de tips van Alfred Slik op zak heb ik beheerst en behoudend gespeeld. Wat moeilijk. Zoveel respect gekregen voor de broodgolfers. Bij mijn eerste baanles bij Marieke heb ik voor mezelf de VVV-bal geïntroduceerd. Voorwaarts, Vliegend en vooral Vindbaar. Van die oké-ballen sla je er 80% , zei Marieke. Voor die 5% wauw-ballen kom ik toch vooral mijn bed uit.

Met VVV in mijn hoofd en het advies ‘speel volgens je handicap’, heb ik nu door dat er nog steeds groei in mijn spel verborgen zit. Ik blijf lekker buiten spelen en ben nu na 4 goede kaarten, als mijlpaal, gezakt onder de 20. Dan begint het leren golfen volgens Alfred.

Wat een duurzaam en vooral leuk vooruitzicht voor deze duikboot.

Els Markink
juli 2024