Ongewone gasten op Amelisweerd
Zo nu en dan zie je een plant, dier, een vogel of een insect dat je nooit eerder gezien hebt. Meestal was het wel te verwachten, gezien onze rijke biotoop, maar zien is geloven. Zo zag ik begin november voor het eerst een sperwer. Hij was ver weg, en ik dacht een buizerd te zien. Thuisgekomen bleek het een grijze vogel, met strepen over borst en vleugels.
De foto is onscherp en opgepept met contrast, maar onmiskenbaar een sperwer. Sperwers vangen vogels in bos en tuin. Zangvogels zoals mussen, mezen en spreeuwen, maar ook wel grotere, zoals lijsters en tortels. Die worden door het vrouwtje gevangen, of geslagen, het mannetje is een stuk kleiner. De sperwer zal dus niet de vogel zijn die op de baan wel duiven of meeuwen slaat, daar is ie te klein voor.
Het mannetje is wel een stuk kleiner dan het vrouwtje, maar wel mooier, met een oranje gestreepte borst, zoals te zien op een eerdere foto elders gemaakt van een mannetje.
Nog meer inruk maakte de melding van één der greenkeepers die een grauwe kiekendief had gezien. In Nederland komen 4 soorten kiekendief voor, en zijn meestal vooral in de zomer te zien, als ze op jacht zijn op akkers, maar ook langs water, in duinen, en heide. De grauwe kiekendief is de kleinste van de 4, 39-49 cm lengte, bij een spanbreedte van ruim 1 meter. Een sperwer is beduidend kleiner (lengte 28-40 cm, spanwijdte 56-78 cm). Ik heb helaas de kiekendief niet gezien, en kan dus ook geen foto tonen.
Wat ook anders dan anders was, werd eerst gezien door de greenkeepers, en heb ik bij toeval bij een vroege afslag (7:44) zelf ook gezien: een spreeuwenzwerm, die kennelijk overnacht ergens achter holes 8 en 9, en die iets over half acht, bij zonsopgang, op weg gaat. Indrukwekkend, hopelijk is het korte filmpje dat ik kon maken, via het web te zien (inmiddels is dat gelukt).
Eveneens ongewoon, in de zin van ‘nog nooit gezien’, is dit kleine salamandertje, dat Paul Ex met zijn flightgenote aantrof op de green van hole 5. Lissotriton vulgaris, of kleine watersalamander is, zijn naam suggereert het al, een bijna overal in Nederland en Europa voorkomend diertje. Alleen Spanje is te droog. Het leeft vooral in het water, eet kleine kreeftachtigen, zoals watervlooien, en was waarschijnlijk verdwaald vanuit de sloot tussen green 5 en fairway 15, of zelfs uit de vijver van 16. Een heel eind stappen voor zo’n klein baasje. Paul heeft hem weer thuisgebracht.
Paddestoelen horen bij de herfst, maar deze keer zijn er veel, en van soorten die niet vaak te zien waren. Naast de klassiekers van vorige keer, de vliegenzwam en inktzwam, nu ook grote champignon, en een fraaie witte kluifzwam:
Mijn favoriete eend laat zich ook weer zien, de fraai gebronsde kop is weer terug op de grote vijver, ze zijn met zijn vieren tot nu toe. Geen al te scherpe foto, het is elke keer weer kiezen, de grote lens of de driver meenemen. Dit keer was het een klein cameraatje.
Tot slot, nog eens de koperwiek, die begin november met een flight van tientallen dieren de oude doornhaag tussen holes 1 en 2 bezocht en zich te goed deed aan de overvloedige bessen. Ze zijn inmiddels verder naar het zuiden doorgereisd, na een rondje Amelisweerd.
Bij bijzondere meldingen hoort uiteraard ook ‘onze’ wolf, maar helaas, of gelukkig, is die niet meer waargenomen.
Dop Bär
