Nieuwe gasten op Amelisweerd

Vorige week was er een mooie dag op de baan. De senioren speelden als gewoonlijk op donderdag ochtend, en de jonge vogels laten zich meer en meer zien en horen. Goed om even een klein voorjaars inventarisatie rondje te maken. Zoals vorige keer gemeld zijn de zwartkoppen aan het zingen, vooral langs hole 8 in de bomen. Deze keer kon ik wel er eentje traceren in de boom, want zoals gezegd, veel vliegen doen ze niet. Een vrouwtje, nog bescheidener, hoop ik nog te kunnen waarnemen.

Er lijken steeds meer ganzen ons te bezoeken. De nijlgans is een min of meer vaste bewoner geworden, de grauwe gans zie ik niet vaak. De nijlgans die ik vorige keer meldde, in de kruin van een geknotte wilg, zit daar nog onveranderlijk. De broedtijd van nijlganzen is rond de 30 dagen, wat betekent dat er elk moment een nest vol kuikens te verwachten is, al zullen die kuikens niet lang in het nest zitten: eenmaal het nest verlaten (en dat doen nijlganskuikens snel na geboorte, het zijn nestvlieders), lopen ze nog 9-11 weken als groepje met pap en mam mee, voordat ze kunnen vliegen. We gaan ze nog vaak en lang zien dus.

Nieuw is de Canadese gans, een stoer en mooi getekend dier, met een zwarte kop en hals, en witte kinband. Er loopt nu een paar rond, mogelijk met family planning in het achterhoofd. Net als de andere ganzen zijn het vooral gras-eters, te zien aan onderstaande volle snavel. De Nijlgans begint met family planning al in januari/februari, de Canadese ganzen pas half maart/begin april. Ik ben benieuwd.

De spechten op onze baan hebben zich vorig jaar goed voortgeplant, vooral de groene specht. Toch was het deze keer de grote bonte specht die de show stal. Meestal zit ie tussen de takken, ergens halverwege een stam te hakken, zodat hij lastig te fotograferen, in de schaduw en tussen tak en blad. Deze keer was de specht zo vriendelijk in een boomtop te landen, waar niks te hakken viel, en waar deze insecteneter tegenover een vegetarische maaltijd zat.

Ten slotte een waarneming van een razendsnelle vogel, de boerenzwaluw. Ze zijn vaak te zien, heen en weer schichtend boven de grote vijver, vooral in de zomer, om vliegjes te vangen. Deze keer waren er twee, moeilijk te zien, nog lastiger vast te leggen, maar hier is ie, de boerenzwaluw. Herkenbaar aan de lange staartveren.

Het zal de komende tijd wel drukker worden, niet alleen met golfers, maar ook met onze medebewoners van de baan. Of zijn zij de bewoners, en wij te gast?

Dop Bär